ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!
Απαιτείται επειγόντως συντονισμένη κίνηση από όλα τα Blogs της χώρας μας, για μαζική αντίδραση & αντίσταση… ένα τεράστιο ΟΧΙ στον σύγχρονο εφιάλτη & στα σχέδια των ντόπιων και ξένων συμφερόντων για την κοινωνική διάλυση & οριστικό ξεπούλημά μας.
Ο απελπισμένος Έλληνας περιμένει να δει μια κίνηση για να κατέβει σύσσωμος στο κέντρο της κάθε πόλης και ειδικά της Αθήνας. Μέχρι σήμερα δεν έχει κίνητρο για να κατέβει διότι οι συνδικαλιστές κάθε είδους, χρώματος και κόμματος εξυπηρετούν μόνο τα δικά τους συμφέροντα. Είναι όλοι πουλημένοι στους κομματικούς μηχανισμούς και παίζουν ένα ιδιόρρυθμο παιχνίδι σε βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, εξυπηρετώντας πρωτίστως τη καρέκλα τους, δευτερευόντως το σύστημα και το κόμμα τους. Επι πλέον τα ΜΜΕ είναι στο σύνολό τους Επιχειρήσεις, άμεσα ή έμεσα εξαρτώμενες από την εκάστοτε εξουσία και άρα δεν πρόκειται ποτέ να παίξουν ένα αφυπνηστικό ρόλο αντίδρασης και αντίστασης του αγανακτισμένου/οργισμένου Έλληνα πολίτη.
Είναι αλήθεια ότι αν και εμεις αυτές τις μέρες ήμασταν δημότες της Στυλίδας θα εκτιμούσαμε περισσότερο ένα Δήμαρχο που θα έλυνε το πρόβλημα μας έστω και με ανορθόδοξο τρόπο, παρά εκείνον που θα το κοίταζε επί μήνες περιμένοντας να κινηθεί το σωστό γρανάζι της γραφειοκρατίας. Ήταν απόλυτος νικητής, αφού, για να μην πάρει διαστάσεις το ζήτημα και εκτροχιαστεί η κατάσταση, το ίδιο το υπουργείο μοίρασε την επόμενη ακριβώς μέρα πάνω από 1000 άδειες ελευθέρας διέλευσης των διοδίων στους κατοίκους. Προφανώς και δεν είναι σωστό να παίρνει κανείς τον νόμο στα χέρια του. Δεκτό αυτό και λογικό. Αλλά αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει κράτος δικαίου. Και στην Ελλάδα, όσο κι αν μας πληγώνει, ας μην εθελοτυφλούμε, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ!!!! Όταν ο πολίτης βλέπει τα έσοδά του να συρρικνώνονται, οι τιμές να αυξάνονται, τα λεφτά που έπρεπε να δοθούν στους φτωχούς να δίνονται στις τράπεζες με την γελοία δικαιολογία ότι αυτές θα φέρουν την ρευστότητα στην αγορά μέσω δανείων που εν τέλει δεν δίνουν, αγρότες και εργαζόμενοι να εξωθούνται στην φτώχεια και όλα αυτά με την ανοχή του κράτους ή μάλλον με την προτροπή του κράτους, αφού πολιτική απόφαση ήταν η αύξηση του ΦΠΑ και η μείωση μισθών, τότε θα φτάσει στο σημείο να πει ΦΤΑΝΕΙ και να πάρει τον νόμο στα χέρια του.
Οι περισσότεροι από εμάς αυθόρμητα τείνουμε να είμαστε «με το Γκλέτσο». Ορισμένοι όμως επιχειρούν να αναδείξουν διαφορετικές πτυχές του προβλήματος, προειδοποιώντας για κίνδυνο αποπροσανατολισμού μας, από το κυρίως ζητούμενο: την ανατροπή της κατοχικής κυβέρνησης και την εκδίωξη του ΔΝΤ από την πατρίδα μας.
Τα θετικά συνοψίζονται στην εντεινόμενη αφύπνιση του κόσμου και στην αυξανόμενη συσπείρωσή του ενάντια στις κάθε είδους πρακτικές κατοχής της πατρίδας μας. Η παρεμπόδιση κυκλοφορίας είναι ένα απτό είδος κατοχής – γι’ αυτό ίσως και το κίνημα των διοδίων αυξάνει την απήχησή του στην κοινωνία, ακόμη και σε πολίτες κατά τα άλλα νομοταγείς.
Διότι για να φέρει αποτέλεσμα η εντεινόμενη συνειδητοποίηση του κόσμου για μαζική αποτελεσματική αντίσταση, θα πρέπει αυτή να κατευθυνθεί πρακτικά και σε ένα διαρκή αγώνα (μέχρι αισχάτων) κατά της κατοχικής κυβέρνησης και του ΔΝΤ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 120 παρ. 4 του Συντάγματος.
Είμαστε διατεθειμένοι ως λαός να τραβήξουμε το πράγμα συνειδητά και οργανωμένα ως τα άκρα; Να κάνουμε τις θυσίες που χρειάζεται μία τέτοια στόχευση;
Ακόμα: Έχουμε τη στοιχειώδη πολιτική συνειδητοποίηση για να μην καπελωθεί η εξέγερση;
Και, κυρίως: Έχει φθάσει ο μέσος Έλληνας σε σημείο απελπισίας τέτοιο που να μην τον ενδιαφέρει να ρισκάρει ακόμη και την πιθανότητα αποτυχίας μιας εξέγερσης; Στο σημείο τού να μην περιμένει να του συμβεί τίποτε χειρότερο, ακόμη και εάν η εξέγερση αποτύχει;
Ας μην γελιόμαστε, έχουμε ακόμη ίσως αρκετό δρόμο πολιτικής συνειδητοποίησης στον αντικατοχικό αγώνα μας (και εδώ ακριβώς πρέπει να συμβάλλουν καθοριστικά όλα τα Blogs της χώρας μας). Και ο στόχος μας δεν είναι η καταστροφή του ελληνικού κράτους και το ξαναχτίσιμό του από τα ερείπια, αλλά η διατήρηση και προστασία του κράτους μας, ως αποτελεσματικού τείχους άμυνας απέναντι σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, όταν η διοίκηση του ξαναέλθει σε συμφωνία με το γενικό φρόνημα του λαού.
Όταν θα φθάσει η στιγμή που θα είναι πια πολιτικά ανατρέψιμοι (κατοχική κυβέρνηση & ΔΝΤ), θα το γνωρίζουμε όλοι μας με βεβαιότητα. Τότε θα τους είναι πια αδύνατον να μας σταματήσουν και θα είναι τόσο αδύναμοι που ίσως πέσουν και χωρίς να χρειαστεί καν εξέγερση. Και νομίζω ότι το χρονικό αυτό σημείο δεν είναι πια πολύ μακριά.
Τόσα χρόνια οι εκάστοτε κυβερνώντες έτρωγαν με δεκαπέντε μασέλες και δεν μπορούν να διανοηθούν τί σημαίνει πείνα και στέρηση. Τί είναι να δουλεύεις σαν σκυλί και να μην σου φτάνει το μηνιάτικο ούτε μέχρι τα μισά του μήνα και να προσεύχεσαι να μην κάνει πολύ κρύο γιατί δεν υπάρχει σάλιο για πετρέλαιο και τα παιδιά θα κρυώνουν. Ε ναι! Σε αυτές τις συνθήκες, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ο κόσμος θα φτάσει στην αυτοδικία, είναι το μόνο όπλο που έχει και τον οδηγείτε εκεί εσείς οι ίδιοι, που με μεγαλοστομίες, φανφάρες και κορώνες του λέτε ότι η αυτοδικία δεν είναι λύση! ΔΩΣΤΕ ΤΟΥ ΛΥΣΗ !!!
Ο απελπισμένος Έλληνας περιμένει να δει μια κίνηση για να κατέβει σύσσωμος στο κέντρο της κάθε πόλης και ειδικά της Αθήνας. Μέχρι σήμερα δεν έχει κίνητρο για να κατέβει διότι οι συνδικαλιστές κάθε είδους, χρώματος και κόμματος εξυπηρετούν μόνο τα δικά τους συμφέροντα. Είναι όλοι πουλημένοι στους κομματικούς μηχανισμούς και παίζουν ένα ιδιόρρυθμο παιχνίδι σε βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, εξυπηρετώντας πρωτίστως τη καρέκλα τους, δευτερευόντως το σύστημα και το κόμμα τους. Επι πλέον τα ΜΜΕ είναι στο σύνολό τους Επιχειρήσεις, άμεσα ή έμεσα εξαρτώμενες από την εκάστοτε εξουσία και άρα δεν πρόκειται ποτέ να παίξουν ένα αφυπνηστικό ρόλο αντίδρασης και αντίστασης του αγανακτισμένου/οργισμένου Έλληνα πολίτη.
Είναι αλήθεια ότι αν και εμεις αυτές τις μέρες ήμασταν δημότες της Στυλίδας θα εκτιμούσαμε περισσότερο ένα Δήμαρχο που θα έλυνε το πρόβλημα μας έστω και με ανορθόδοξο τρόπο, παρά εκείνον που θα το κοίταζε επί μήνες περιμένοντας να κινηθεί το σωστό γρανάζι της γραφειοκρατίας. Ήταν απόλυτος νικητής, αφού, για να μην πάρει διαστάσεις το ζήτημα και εκτροχιαστεί η κατάσταση, το ίδιο το υπουργείο μοίρασε την επόμενη ακριβώς μέρα πάνω από 1000 άδειες ελευθέρας διέλευσης των διοδίων στους κατοίκους. Προφανώς και δεν είναι σωστό να παίρνει κανείς τον νόμο στα χέρια του. Δεκτό αυτό και λογικό. Αλλά αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει κράτος δικαίου. Και στην Ελλάδα, όσο κι αν μας πληγώνει, ας μην εθελοτυφλούμε, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ!!!! Όταν ο πολίτης βλέπει τα έσοδά του να συρρικνώνονται, οι τιμές να αυξάνονται, τα λεφτά που έπρεπε να δοθούν στους φτωχούς να δίνονται στις τράπεζες με την γελοία δικαιολογία ότι αυτές θα φέρουν την ρευστότητα στην αγορά μέσω δανείων που εν τέλει δεν δίνουν, αγρότες και εργαζόμενοι να εξωθούνται στην φτώχεια και όλα αυτά με την ανοχή του κράτους ή μάλλον με την προτροπή του κράτους, αφού πολιτική απόφαση ήταν η αύξηση του ΦΠΑ και η μείωση μισθών, τότε θα φτάσει στο σημείο να πει ΦΤΑΝΕΙ και να πάρει τον νόμο στα χέρια του.
Οι περισσότεροι από εμάς αυθόρμητα τείνουμε να είμαστε «με το Γκλέτσο». Ορισμένοι όμως επιχειρούν να αναδείξουν διαφορετικές πτυχές του προβλήματος, προειδοποιώντας για κίνδυνο αποπροσανατολισμού μας, από το κυρίως ζητούμενο: την ανατροπή της κατοχικής κυβέρνησης και την εκδίωξη του ΔΝΤ από την πατρίδα μας.
Τα θετικά συνοψίζονται στην εντεινόμενη αφύπνιση του κόσμου και στην αυξανόμενη συσπείρωσή του ενάντια στις κάθε είδους πρακτικές κατοχής της πατρίδας μας. Η παρεμπόδιση κυκλοφορίας είναι ένα απτό είδος κατοχής – γι’ αυτό ίσως και το κίνημα των διοδίων αυξάνει την απήχησή του στην κοινωνία, ακόμη και σε πολίτες κατά τα άλλα νομοταγείς.
Διότι για να φέρει αποτέλεσμα η εντεινόμενη συνειδητοποίηση του κόσμου για μαζική αποτελεσματική αντίσταση, θα πρέπει αυτή να κατευθυνθεί πρακτικά και σε ένα διαρκή αγώνα (μέχρι αισχάτων) κατά της κατοχικής κυβέρνησης και του ΔΝΤ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 120 παρ. 4 του Συντάγματος.
Είμαστε διατεθειμένοι ως λαός να τραβήξουμε το πράγμα συνειδητά και οργανωμένα ως τα άκρα; Να κάνουμε τις θυσίες που χρειάζεται μία τέτοια στόχευση;
Ακόμα: Έχουμε τη στοιχειώδη πολιτική συνειδητοποίηση για να μην καπελωθεί η εξέγερση;
Και, κυρίως: Έχει φθάσει ο μέσος Έλληνας σε σημείο απελπισίας τέτοιο που να μην τον ενδιαφέρει να ρισκάρει ακόμη και την πιθανότητα αποτυχίας μιας εξέγερσης; Στο σημείο τού να μην περιμένει να του συμβεί τίποτε χειρότερο, ακόμη και εάν η εξέγερση αποτύχει;
Ας μην γελιόμαστε, έχουμε ακόμη ίσως αρκετό δρόμο πολιτικής συνειδητοποίησης στον αντικατοχικό αγώνα μας (και εδώ ακριβώς πρέπει να συμβάλλουν καθοριστικά όλα τα Blogs της χώρας μας). Και ο στόχος μας δεν είναι η καταστροφή του ελληνικού κράτους και το ξαναχτίσιμό του από τα ερείπια, αλλά η διατήρηση και προστασία του κράτους μας, ως αποτελεσματικού τείχους άμυνας απέναντι σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, όταν η διοίκηση του ξαναέλθει σε συμφωνία με το γενικό φρόνημα του λαού.
Όταν θα φθάσει η στιγμή που θα είναι πια πολιτικά ανατρέψιμοι (κατοχική κυβέρνηση & ΔΝΤ), θα το γνωρίζουμε όλοι μας με βεβαιότητα. Τότε θα τους είναι πια αδύνατον να μας σταματήσουν και θα είναι τόσο αδύναμοι που ίσως πέσουν και χωρίς να χρειαστεί καν εξέγερση. Και νομίζω ότι το χρονικό αυτό σημείο δεν είναι πια πολύ μακριά.
Τόσα χρόνια οι εκάστοτε κυβερνώντες έτρωγαν με δεκαπέντε μασέλες και δεν μπορούν να διανοηθούν τί σημαίνει πείνα και στέρηση. Τί είναι να δουλεύεις σαν σκυλί και να μην σου φτάνει το μηνιάτικο ούτε μέχρι τα μισά του μήνα και να προσεύχεσαι να μην κάνει πολύ κρύο γιατί δεν υπάρχει σάλιο για πετρέλαιο και τα παιδιά θα κρυώνουν. Ε ναι! Σε αυτές τις συνθήκες, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ο κόσμος θα φτάσει στην αυτοδικία, είναι το μόνο όπλο που έχει και τον οδηγείτε εκεί εσείς οι ίδιοι, που με μεγαλοστομίες, φανφάρες και κορώνες του λέτε ότι η αυτοδικία δεν είναι λύση! ΔΩΣΤΕ ΤΟΥ ΛΥΣΗ !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου