ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ

Συμβασιούχοι δημ. επιχειρήσεων:

Αποζημίωση «ναι», αορίστου «όχι»

Το δικαίωμα αποζημίωσης όχι όμως και μετατροπής της σύμβασής τους σε αορίστου χρόνου έχουν οι συμβασιούχοι των δημοτικών επιχειρήσεων οι οποίοι παρείχαν την εργασία τους και μετά τη λήξη της σύμβασής τους.

Αυτό προκύπτει από την απάντηση της γνωστής δικηγορικής εταιρείας «Αναστάσιος Π. Πετρόπουλος και Συνεργάτες», που μεταξύ άλλων εξειδικεύεται σε εργασιακά θέματα δημοσίων υπαλλήλων και ειδικότερα υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (OTA)», σε συμβασιούχο δημοτικής επιχείρησης ο οποίος από το 2005 και μετά τη λήξη της τετράμηνης σύμβασής του εργάζεται χωρίς διακοπή αλλά και χωρίς να υπογράψει άλλη σύμβαση έως σήμερα.

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης και της απάντησης είναι το εξής:

Ερώτημα: "Είμαι υπάλληλος δημοτικής επιχείρησης από το 2005. Αρχικά υπέγραψα τετράμηνη σύμβαση και αφού έληξε αυτή συνέχισα να εργάζομαι στη δημοτική επιχείρηση χωρίς διακοπή της εργασίας μου αλλά και χωρίς να υπογράψω άλλη σύμβαση έως σήμερα. Πριν λίγο καιρό η επιχείρηση μετονομάστηκε σε κοινωφελή. Η θέση εργασίας μου διασφαλίζεται από κάποιο νομικό πλαίσιο;"

Απάντηση: "Το εργασιακό καθεστώς των με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου απασχολούμενων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα υπόκειται στους αυστηρούς περιορισμούς που τίθενται τόσο από το Σύνταγμα όσο και από το νόμο 2190/1994 (ΦΕΚ Α´28/3-3-1994), ως προς τους όρους σύναψης των σχετικών συμβάσεων εργασίας και τη χρονική διάρκειά τους. Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 21 του ν. 2190/1994 «οι δημόσιες υπηρεσίες και τα νομικά πρόσωπα της §1 του άρθρου 14 του παρόντος νόμου επιτρέπεται να απασχολούν προσωπικό με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για την αντιμετώπιση εποχιακών ή άλλων περιοδικών ή πρόσκαιρων αναγκών», ενώ κατά το τρίτο εδάφιο της δεύτερης παραγράφου του ανωτέρω άρθρου «(…) παράταση ή σύναψη νέας σύμβασης κατά το αυτό ημερολογιακό έτος ή μετατροπή σε σύμβαση αορίστου χρόνου είναι άκυρες». Κατά το άρθρο 14 παρ. 1 του ν. 2190/1994 στην έννοια του ευρύτερου δημόσιου τομέα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού και οι πάσης φύσεως επιχειρήσεις τους, συμπεριλαμβάνονται δηλαδή και οι κοινωφελείς επιχειρήσεις των ΟΤΑ. Σύμφωνα με πρόσφατη ad hoc απόφαση του Αρείου Πάγου (ΑΠ1357/2009), σε περίπτωση εργαζομένου δημοτικής επιχείρησης που συνεχίζει να παρέχει την εργασία του μετά τη λήξη της ορισμένου χρόνου σύμβασης χωρίς νέα σύμβαση, αποκλείεται η εφαρμογή του άρθρου 671 του Αστικού Κώδικα, που ορίζει ότι «η σύμβαση εργασίας που συνομολογήθηκε για ορισμένο χρόνο λογίζεται πως ανανεώθηκε για αόριστο χρόνο, αν μετά τη λήξη του χρόνου της ο εργαζόμενος εξακολουθεί την εργασία χωρίς να εναντιώνεται ο εργοδότης». Τούτο δε διότι «η διάταξη αυτή δεν μπορεί να εφαρμοσθεί στις περιπτώσεις που εκ του νόμου αποκλείεται η σιωπηρή παράταση συμβάσεως ή αποκλείεται η σύμβαση αορίστου χρόνου σαν μορφή συμβάσεως εργασίας ή απαιτούνται για την ανανέωση της συμβάσεως ειδικές διατυπώσεις ή ορισμένος τύπος, όπως συμβαίνει με τις προσλήψεις σε δημοτικές επιχειρήσεις που γίνονται με το σύστημα του ν. 2190/1994» Ωστόσο, παρά τα κωλύματα που θέτουν οι κρίσιμες διατάξεις του άρθρου 103 του Συντάγματος και του ν. 2190/1994, η εξακολούθηση παροχής της εργασίας από τον συμβασιούχο υπάλληλο και μετά την λήξη του ορισμένου χρόνου της συμβάσεως του δεν απαλλάσσει την εργοδότρια επιχείρηση από την υποχρέωση καταβολής αμοιβής για την παρασχεθείσα εργασία αλλά και της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης. Οι υποχρεώσεις αυτές υφίστανται και επί απλής σχέσης εργασίας, η οποία δημιουργείται όταν παρέχεται εργασία χωρίς να υπάρχει έγκυρη σύμβαση."

aftodioikisi.gr